Gevangen in een web van haat
Het voelt alsof iedereen me verlaat
Ik word zo hard, zo hard en kil
Het is gevoelloos, mijn hart staat stil
Het is een oorlog, daar in mijn hoofd
Daar zo boven, waar niemand mij gelooft
En die oorlog duurt nu al zo lang
Al mijn woede, het maakt me bang
De pijn en verdriet, dat zal wel overgaan
Maar het blijft altijd in mijn littekens gebrand staan