Laat me slapen....
Als de sterren hoog aan de hemel staan..,
en een ieder weer naar bed toe gaan.
Begint het denken van menig mens.
Het kind van je gedachte.
Het woelige van je gevoel.
De onzekerheid diep van binnen.
De kilte maakt het koel.
Draaien van zij naar zij..,
en dan weer op op je rug.
Maar de stilte wordt verbroken..,
en je gedachtes komen terug.
Geen Rust ...Geen Stilte ...
De vermoeidheid doet je gapen..,
en je heb nog maar 1 diepe wens.....
.....................................................
Laat me ALSJEBLIEFT nu eindelijk eens SLAPEN !!!
en een ieder weer naar bed toe gaan.
Begint het denken van menig mens.
Het kind van je gedachte.
Het woelige van je gevoel.
De onzekerheid diep van binnen.
De kilte maakt het koel.
Draaien van zij naar zij..,
en dan weer op op je rug.
Maar de stilte wordt verbroken..,
en je gedachtes komen terug.
Geen Rust ...Geen Stilte ...
De vermoeidheid doet je gapen..,
en je heb nog maar 1 diepe wens.....
.....................................................
Laat me ALSJEBLIEFT nu eindelijk eens SLAPEN !!!
Reacties op dit gedicht
| Green eyes: | Zaterdag, oktober 30, 2004 01:54 |
| Hoi'kes Dat ervaar ik ook meermaals. Mooi geschreven. Slaap zacht op je beide oortjes ;)) liefs van mij. |
|
| Raira: | Zaterdag, oktober 30, 2004 01:39 |
| Ja.....heel herkenbaar en erg mooi verwoord en ik probeer nu ook te slapen liefs raira |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mc | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||