het pad
Het pad
Vroeger was ik gelukkig, gelukkig en tevree...
omdat wij samen liepen, wij met z'n twee
Maar toen sloeg jij ineens een zijweg in
rug naar mij toegekeerd
Ik heb je gezocht, je naam geschreeuwd
maar niemand die reageerd...
Zo ben ik achtergebleven,
eenzaam en bang
Wetend dat ik niet verder kan...alleen...
Vroeger was ik gelukkig, gelukkig en tevree...
omdat wij samen liepen, wij met z'n twee
Maar toen sloeg jij ineens een zijweg in
rug naar mij toegekeerd
Ik heb je gezocht, je naam geschreeuwd
maar niemand die reageerd...
Zo ben ik achtergebleven,
eenzaam en bang
Wetend dat ik niet verder kan...alleen...
Reacties op dit gedicht
| SemperFi: | Zondag, oktober 31, 2004 16:16 |
| een heel mooi gedicht, ik ben zeer benieuwd wat je meer dicht. en ik kreeg kippenvel toen ik las |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Delia | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 31 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||