een traan op mijn blad geschreven aan jou
op een moment dat ik zoveel van je hou
maar jij wilt het niet horen, niet zien wat ik schreef
diep in mijn hart zou ik willen dat ik dit niet beleef
een traan op mijn wangen , en een op mijn kin
wil alles aan je vertellen, maar wat heeft het voor zin
als jij niet wilt proberen en luisteren naar wat ik zeg
wat heeft het voor zin als ik alles uitleg

en nu ik voor de zoveelste keer, die brief naar je schrijf
voel ik die koude stilte en de kilte op mijn lijf
wat wil ik je graag terug, wat heb ik je gemist
maar je wilt me niet meer zien, ziet het als een list
mijn brief gaat dus voor de zoveelste keer de prullenbak in
ik schrijf je niet meer, want wat heeft het voor zin
je wilt me niet horen, je wilt het niet proberen
luister naar mijn stem, je zult er ooit van leren