theo

grenzen
grenzen genoeg
de grens die is overtreden
door iemand van zijn mening te beroven
door iemand die voor velen sprak
niet te willen aan horen
en dus maar dood geschoten moet worden
hoe durft, een buitenlander, die dankbaar moet zijn
hier te mogen wonen,ook nog eens eigen baas te gaan spelen
ik ben niet racistisch, en dat zal ik ook niet worden.
maar ik kan racisten niet meer voor gek verklaren
in tegen deel, er zit een kern van waarheid in
in hun haat voor de alochtoon.
mensen pikken dit niet langer meer
en het is tijdt dat mensen durven te gaan praten
het is niet normaal, dat mensen in hun eigenland
niet de waarheid durven te spreken, uit angst dat mensen uit een ander land, ons de mond zullen snoeren.
wie regeerd dit land, de nederlander of de alochtoon.
nu zeg ik nog allemaal.
maar uiteindelijk zijn het toch de nederlanders die regeren
die kunnen zeggen dit gebeurd er en dat gebeurd niet.
ik baal van immigranten die nooit een VONK VAN RESPECT
toonden, dat ze toch maar weer in nederland mogen wonen.
ik schrijf dit niet alleen uit mijn hart, maar ik spreek voor velen.

en nu theo dood is, vergrijst de liefde voor de alochtonen.
en wordt er langzamerhand meer haat opgewekt.
net als pim, die dood moest, om zijn mening.
ieder zijn mening ieder zn recht, staat dat je niet aan.
dan heb je PECH. maar dan grijp je nog niet naar het pistool
want dan heb je geen lef of ben je niet groot, dan moet je je schamen, ben je oprecht een mongool.
ik hoop dat we weer wat bewuster zijn geworden.
met de samenleving in ons land
je hoort nu alleen theo die vermoord is.
maar er is werkelijk veel meer aan de hand

dit is geen gedicht, wat ik normaal wel schrijf
maar, gewoon keiharde waarheid.
meer een speech, over de zorgen in ons land.
en een herdenking aan theo en pim
want ik ben kwaad op hun dood
dat had eigenlijk geen zin