Onbegrepen iemand
Onbegrepen iemand
Die verlegen jongen,
die raar wordt gevonden
Misschien heeft hij het niet fijn,
doet zijn leven pijn...
Maakt hij het er zelf naar?
Zie hem zitten daar
Ineengedoken op zijn stoel,
die jongen heeft toch ook gevoel?
Waarom verpesten wij dan zijn leven,
zou er daarvoor een reden wezen?
Misschien wil hij wel dood,
vinden we hem ooit eens drijvend in een sloot...
Zouden wij ons dan schuldig voelen?
Zouden er nare gedachten in ons krioelen?
Elke dag keer op keer,
het denken erover stopt dan nooit meer...
Die verlegen jongen,
die raar wordt gevonden
Misschien heeft hij het niet fijn,
doet zijn leven pijn...
Maakt hij het er zelf naar?
Zie hem zitten daar
Ineengedoken op zijn stoel,
die jongen heeft toch ook gevoel?
Waarom verpesten wij dan zijn leven,
zou er daarvoor een reden wezen?
Misschien wil hij wel dood,
vinden we hem ooit eens drijvend in een sloot...
Zouden wij ons dan schuldig voelen?
Zouden er nare gedachten in ons krioelen?
Elke dag keer op keer,
het denken erover stopt dan nooit meer...
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, november 03, 2004 21:03 |
| een enkel mens die je aanziet of niet een die zich daaraan waagt, die je zoekt te groeten, maakt het lichte verschil tussen nooit en ooit. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bernice | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2004 | ||
| Thema's: | ||