Verdriet
Hij ligt op zijn bed
dat bed heeft hij
al zijn hele leven.
Hij moet eraf
want een hoog-laagbed
moeten wij hem geven.
De slaapkamer
zo sfeervol en fijn
gaat onder de hamer.
Een decubetus matras
een papagaai
was eerst is...was.
Hij zwaait als ik ga
maar weet niet
als ik buiten sta
kan ik het even
niet meer aan
en een voorbijganger
ziet mij
huilend
tegen de deurpost staan.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: jackie lokker | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2004 | ||
| Thema's: | ||