ik wou dat ik onzichtbaar was
Dat ik zelf me eigen gezicht niet zag
Soms wil ik er gewoon niet meer zijn
Want alles doet zo,n pijn
Vooral het gevoel niet gewenst te zijn.
Ik wou dat ik alles een plek kon geven.
En niet meer met me hoofd in het verleden leven.
Maar het gevoel van leegte blijft steken
Zoveel vragen blijven door me hoofd malen
En het gevoel van falen
Elke dag gaat er een dag voorbij van eenzaamheid
En weer een dag dat niemand mij begrijpt
bang dat mensen me in de steek laten
En en me gaan haten
Ik ga eraan onderdoor, wat het komt nu steeds weer vaker voor