vleugels
Ik heb mezelf tot hier gedreven
Het punt waarop ik zal vergaan
Het moment dat ik het zal begeven
Ik zal vallen
En gaan naar het volgende leven
De lucht raast langs me heen
En ik voel me vrij
Ik voel me als een vogel
En dan vlieg ik weg
Als een witte duif
Weg van hier
Weg van de haat
Alleen nog maar lucht en vleugels
Vleugels, waarmee ik vlieg naar waar ik heen wil
Het hiernamaals
--Dit gedicht gaat niet over mezelf....--
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Donderdag, september 17, 2009 17:44 |
| goed onder woorden gebracht | |
| Helgiej: | Maandag, februari 28, 2005 17:35 |
| Beetje laat Ik weet het maar toch:p heel mooi charrie! |
|
| moonlove: | Vrijdag, november 05, 2004 19:50 |
| echt heel erg mooi en herkenbaar | |
Over dit gedicht
| Auteur: Charchotta | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2004 | ||
| Thema's: | ||