verlegen....
ik wil je bellen,
maar ben zo verlegen,
ik wil dat gene vragen,
veelste bang,
wat je reactie zal zijn,
ik wil je wat vertellen,
maar ben bang,
voor een doffe stilte,
zo bang dat je me saai vind,
zo bang dat je me niet meer leuk vind,
ik wil er van af,
mij verlegenheid,
maar weet niet hoe,
wist ik dat maar,
dan voelde deze,
gedachte niet zo raar...
maar ben zo verlegen,
ik wil dat gene vragen,
veelste bang,
wat je reactie zal zijn,
ik wil je wat vertellen,
maar ben bang,
voor een doffe stilte,
zo bang dat je me saai vind,
zo bang dat je me niet meer leuk vind,
ik wil er van af,
mij verlegenheid,
maar weet niet hoe,
wist ik dat maar,
dan voelde deze,
gedachte niet zo raar...
Reacties op dit gedicht
| aimee: | Woensdag, november 03, 2004 22:05 |
| bekent voorkomende gevoelens en gedagt die heeft zo n beetje iedereen wel.. probeer die gene te bellen misshcien valt t harstikke mee en is t gezellig en zo proberen is goed voor je zelfvertrouwen! liefs aimee |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lufsnoes21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2004 | ||
| Thema's: | ||