Alleen zijn
Soms loop ik door het bos
het liefst met m'n hond aan m'n zij
Ik ga zo ver mogelijk weg
om zo lang mogelijk alleen te kunnen zijn
Helaas word het na een poosje donker
en ook m'n hond word moe
Dan loop ik met een diepe zucht
maar weer terug naar huis toe.
het liefst met m'n hond aan m'n zij
Ik ga zo ver mogelijk weg
om zo lang mogelijk alleen te kunnen zijn
Helaas word het na een poosje donker
en ook m'n hond word moe
Dan loop ik met een diepe zucht
maar weer terug naar huis toe.
Reacties op dit gedicht
| Lifeless: | Woensdag, augustus 17, 2005 10:52 |
| heerlijk gevoel toch, ik moest een tijdje om 6u 's ochtends naar m'n werk, ook zo vreselijk lekker in al die stilte als 't nog donker is! | |
| rino: | Woensdag, november 03, 2004 23:50 |
| Heerlijk he, dat je dan helemaal los bent van alles en iedereen. mooi gedichtje hoor | |
| Marisjuh: | Woensdag, november 03, 2004 21:16 |
| Thanx :P | |
| just myself: | Woensdag, november 03, 2004 21:15 |
| ik heb precies hetzelfde als jij, heerlijk, even helemaal niks, tijd om te denken, je hoofd even schoon te spoelen etc. Veel plezier nog in het bos! :-D | |
Over dit gedicht
| Auteur: poésie fana 15 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Goony | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2004 | ||
| Thema's: | ||