bagage
ik wil rennen
heel ver weg
tot ik een stipje ben
in de verte
mezelf bevrijden
als gevangene van
mijn emoties
beelden zien
vervagen op
mijn netvlies
met durf kijken in
de spiegel
vertrouwen op de
reflectie
en beseffen de moeite
waard te zijn
de rugzak voelbaar
verlicht
thuis brengen
openen en er nieuwe
inhoud aan geven
heel ver weg
tot ik een stipje ben
in de verte
mezelf bevrijden
als gevangene van
mijn emoties
beelden zien
vervagen op
mijn netvlies
met durf kijken in
de spiegel
vertrouwen op de
reflectie
en beseffen de moeite
waard te zijn
de rugzak voelbaar
verlicht
thuis brengen
openen en er nieuwe
inhoud aan geven
Reacties op dit gedicht
| Lia : | Vrijdag, november 05, 2004 08:06 |
| iets eruit gooien... en weer bij kunnen vullen... zolang er maar balans is.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: melisande | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 05 november 2004 | ||
| Thema's: | ||