Ergens
Heb de avonden doorzwommen
De eenzaamheid verdreven
Met eindeloos gepraat
Ben de nachten doorgekomen
Zoals alleen een eenzame
Zich door de nachten slaat
Heb de zon zien schijnen
Ook op wat heet
Een mindere dag
Ik heb ook steeds
Weer hoop gevonden
Me opgericht met een lach
Ik heb gestreden
Mijn strijd geleverd
Steeds geworsteld met de pijn
Maar nog steeds geen
Rust gevonden
In mijn eenzaam zijn…
A.3November2004
Reacties op dit gedicht
| Astroman: | Vrijdag, november 19, 2004 00:59 |
| Een mooie manier om te zeggen dat eenzaamheid zuigt | |
| will hanssen: | Vrijdag, november 05, 2004 19:14 |
| Mooi geschreven! Liefs, Will |
|
| moekie: | Vrijdag, november 05, 2004 18:19 |
| super gedicht.. heel mooi liefs moekie |
|
| Oorlam: | Vrijdag, november 05, 2004 14:18 |
| schon, the kokkie warrior strikes again | |
Over dit gedicht
| Auteur: kokkie | 
|
|
| Gecontroleerd door: artemis | ||
| Gepubliceerd op: 05 november 2004 | ||
| Thema's: | ||