Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
De schellen van mijn ogen
Steeds dieper overpeins ik
mijn diepste overpeinzingen
Steeds vaker stil ik
mijn honger naar stilte
stik ik
in beklemmende verstikking
voel ik
mijn zwartste gevoelens
tijdloos leef ik
naast tijdvretende wanhoop
mijn kracht aangevreten
mijn hoop verkracht
verduister ik
mijn tast in het duister
verguis elke zucht naar vernieuwing
beschermend onder verzuchting
Steeds grager gedoog ik
de schellen voor mijn ogen
Steeds groter oog ik
maar dieper gebogen
dan ooit...
Reacties op dit gedicht
Ertju vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Zilke
:
Vrijdag, november 05, 2004 17:31
Super woordgebruik! Top!
Over dit gedicht
Auteur:
Ertju
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
05 november 2004
Thema's:
[Eenzaamheid]
[Angst]
[Verandering]