Achter glas in de zon
Zit je stil voor je uit te staren
Een wazige blik in jou ogen
Die helemaal niks verklaren
De leegte lees je aan je af
Het is een eenzaam moment
En toch weer kijk ik in je ogen
En zie een blik die niet wordt herkent
Er rolt een traan over je wang
Is het van verdriet?
Er vallen geen woorden in de ruimte
De antwoorden komen er niet
Je bent even onherkenbaar
Maar dat zal wel weer over gaan
Als je maar weet dat ik er voor je ben
En je voor mij altijd blijft bestaan
-Angel-
(zomaar, een gedicht uit het niets)
Auteur: Angel_eye | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 05 november 2004 | ||
Thema's: |