Een Vriend
*°Een Vriend*°
*K’wist het jij was die ene,
Die zoveel om me gaf.
Die met zijn lieve glimlach!
Ik kon men ogen er maar niet van afhouden,
Van die mooie stralende lach.
Ik werd bijna gek toen ik je zag!
Toen ging je weg ver van me heen,
Ik had niemand anders,
Ik was zo alleen.
Je was mijn beste vriend van tevoren,
Maar dat veranderde tot men aartsvijand.
Niemand begreep me,
Hopeloze tranen heb ik gelaten,zomaar voor jou…
Ik voelde nog steeds diep in mijn hart dat ik van je hou!*
*Sophie*
*K’wist het jij was die ene,
Die zoveel om me gaf.
Die met zijn lieve glimlach!
Ik kon men ogen er maar niet van afhouden,
Van die mooie stralende lach.
Ik werd bijna gek toen ik je zag!
Toen ging je weg ver van me heen,
Ik had niemand anders,
Ik was zo alleen.
Je was mijn beste vriend van tevoren,
Maar dat veranderde tot men aartsvijand.
Niemand begreep me,
Hopeloze tranen heb ik gelaten,zomaar voor jou…
Ik voelde nog steeds diep in mijn hart dat ik van je hou!*
*Sophie*
Reacties op dit gedicht
| sterretje: | Woensdag, november 10, 2004 10:21 |
| veel sterkte, en onthou: liefde is geven, maar ook nemen! kus, esther |
|
| will hanssen: | Zaterdag, november 06, 2004 20:05 |
| Heel erg mooi!! Will |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sophie verboven | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 november 2004 | ||
| Thema's: | ||