Tranen botsen moedeloos
tegen de zin van het leven,
verbrokelde liefde
die verlangd gelijmd te worden.
Herboren herinneringen
aan jou maken
diepere wonden,
het gemis is als zuur
dat bruisend in je bijt.
ik hou van je,
en nooit heb ik het zo moeilek gehad
met een verlies,
ik wil je niet laten gaan...
** 6 november 2004 **