's Avonds in het duister,
loopt zij alleen op straat.
Het is koud en al donker,
niemand weet waar heen zij gaat.
Tranen blinken in haar ogen,
waar moet ze eigenlijk heen.
Ze is door haar familie bedrogen,
en voelt zich eenzaam en alleen.
Het is niet fijn om te horen,
dat je eigenlijk geen lid bent van een gezin.
Waarin jij denkt te zijn geboren.
Heeft het leven dan nog zin ?
Je voelt je op dat moment eenzaam en verlaten,
denkend dat niemand om je geeft.
Als je ouder bent krijg je het in de gaten,
en ben je dankbaar dat je bij hen leeft.