Alles op een rij.
Zij, die weggingen
keken nooit meer achterom
zodat ze nooit zouden hoeven zeggen;
Sorry, ik was fout, kom maar, kom...
Nee, zij die weggingen
waren vervuld van opluchting
omdat ze nooit meer hoeften om te gaan
met dat vervelende, lelijke en saaie ding...
Maar hadden hun geweten
hoeveel zij voor hun voelde,
en wat ze voor haar betekende,
maar misschien hadden ze ook dan,
wel niet willen begrijpen wat ze bedoelde..
Reacties op dit gedicht
| Wicked Soul: | Woensdag, mei 04, 2005 19:11 |
| Wauw... Alleen zo triest, lieverd... Take care. -Lien.- |
|
| Esther Sharita: | Zondag, november 07, 2004 15:44 |
| Hey jij. Wat een super mooi gedicht weer van je! Liefs Esther Sharita |
|
| BloodElf: | Zondag, november 07, 2004 15:38 |
| Emotioneel, vooral dat begin vind ik super!! Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sugared_Placebo | 
|
|
| Gecontroleerd door: artemis | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2004 | ||
| Thema's: | ||