Langzaam ontdooien
langzaam ontdooien
Iets kleins wordt langzaam groter
Warm omkleed wordt beetje bij beetje bloter
Van koud naar warm tot heet
Opgevangen heeft ie beet
Spreken heeft geen zin meer
Ogen zeggen genoeg
Woorden lossen op
En toch weten wat ze vroeg
Armen om elkaar
Gelach eindelijk weer daar
Trouwe blik, gevoelens bloot
Volmaakt op mijn schoot
Foute dingen nu al weten
Toch laat ik ze komen
Want zoals nu
Kon ik eerder alleen maar dromen
Schud me wakker, ogen open
Langzaam zachtjes weglopen
Van kwetsbaarheid en onzekerheid
Stevig vasthoudend, anders ben ik het allemaal weer kwijt…
Reacties op dit gedicht
| The unreachable: | Vrijdag, december 31, 2004 12:18 |
| Heel mooi en teder beschreven..Ik weet dat ik het al vaak gezegd heb en dat het niet zo origineel is, maar ik lees je gedichten graag :-) Je hebt een mooie stijl van schrijven..Take Care, Darkdevils-night. | |
| Elizabethh: | Maandag, november 29, 2004 13:10 |
| Wauw, ongeloofelijk gedichtje...zo is het liefde zo zit het in elkaar...konden mensen maar eeuwig voor elkaar smelten en nooit stoppen...en ook nog nooit wakker worden, maar wel leven in een realiteit met liefde...kon het maar.. Nou ik geloof wel dat dat voor een grote deel bestaat, maar ligt eraan hoe wij mensen er mee omgaan, als we die eenmaal tegen komen...! Dat is en blijft altijd de grootste vraag. Ik vind je gedicht bijzonder mooi. liefs Elizabethh xx |
|
| Wicked Soul: | Woensdag, november 10, 2004 20:17 |
| Wauw! This one made me speechless and even after a third time I seem to lose my words all over again. Het heeft echt iets weten te raken hier vanbinnen. Maar dit wil ik toch nog eventjes zeggen... Je lijkt steeds weer zo onzeker, lijkt steeds aan jezelf te twijfelen. En misschien ben ik niet helemaal de juiste persoon om je dit te vertellen, maar lieverd, hoe moeilijk het ook is, probeer te aanvaarden dat wat je krijgt, en dan heb ik het uitsluitend over de mooie positieve |
|
| westland: | Zondag, november 07, 2004 21:00 |
| mooi geschreven, ben het met de andere eens hou je hooft omhoog dan kom je er wel.westland. | |
| Irdana: | Zondag, november 07, 2004 16:25 |
| dank je cora voor de reactie die ik onder mijn gedicht heb zien staan en wat ik je beloofd heb komt er aan kijk in je mail-box dan zul je van mij iets zien staan.jouw gedichtje vol bewondering gelezen maar bemerk nog steeds droefheid hou de mooie dingen stevig vast in je leven die aan jou zijn gegeven met liefs Irdana |
|
| will hanssen: | Zondag, november 07, 2004 16:23 |
| Mooi geschreven, hoor.... Liefs, Will |
|
| Luijkx: | Zondag, november 07, 2004 16:14 |
| Prachtig! Van genoten, meissie! Liefs en knuffeltje, Laura |
|
| - ike -: | Zondag, november 07, 2004 16:04 |
| tjee echt supermooi geschreven (ook dat andere gedicht trouwens) geweldig!! liefs |
|
| Lieverdje: | Zondag, november 07, 2004 15:56 |
| Zeer prachtig gedicht! Graag gelezen! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Darkdevils-night | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2004 | ||
| Thema's: | ||