Snijden
Het bloed nog maar net opgedroogt,
de rode strepen duidelijk te zien op mijn huid..
Ik kan mijn gevoelens niet anders kwijt,
de littekens leggen volgens mij al genoeg uit..
Steeds beloof ik mezelf er mee te stoppen,
het mes nooit meer aan te raken..
Toch gaat het keer op keer weer mis,
en kan ik die belofte niet waar maken..
Reacties op dit gedicht
| RiotGirl888: | Woensdag, november 01, 2006 22:55 |
| Ik wilde even zeggen dat ik het een heel mooi gedicht vind. Het raakt me. Heel veel sterkte, x | |
| Miss..: | Zondag, mei 15, 2005 12:49 |
| Meid Kop Op!! Probeer te stoppen.. Het is moeilijk.. liefs Femke |
|
| konyn: | Donderdag, januari 20, 2005 18:41 |
| liefurd, juh moe blijven proberen het lukt mij ook nii ik weet hoe het voelt je kunt altijd naar mij komen kuzz konyn **terrorteefje** |
|
| Clienniej: | Maandag, december 27, 2004 19:03 |
| als je het egt wil, kan het idd lukken. IK probeer zelf ook af te kicken, en ik heb me in twee weken niet meer gesneden, het word steeds moeilijker, maar zoek hulp, als je vrienden niet weten dat je het doet, vertel het hun, of 1 persoon die je volledig vertrouwt, die jou hierin kan steunen. Geloof me, het werkt... succes | |
| ikke: | Zondag, november 28, 2004 19:08 |
| hey als je echt wil dan gaat het je echt lukken . een goeide raad gooi je mesjes en andere scherpe voorwerpen waarmee je het doet . en zoek een afleiding als je het wil gaan doen ga gedichten schrijven og ga een blaadje helemaal onderkrassen doe iets wat je oplucht . heel veeel succes enne het gaat je lukken echt waar xxxxikkexxxx |
|
| Stefania: | Donderdag, november 11, 2004 21:41 |
| Sterkte! Ik heb een gedichtje geschreven: No need to hurt yourself. Misschien kan dat je wat bemoedigen. |
|
| Amira: | Maandag, november 08, 2004 18:14 |
| Leer eens op een andere manier praten, veel mensen, teveel, kennen de taal van het snijden niet en dat geeft alleen communicatiestoornissen. sterkte. | |
| girl 14: | Maandag, november 08, 2004 17:01 |
| Ik heb het zelf ook gedaan maar echt waar het is niet de oplossing. Probeer (zoals zemi al zegt) afleiding te zoeken, dit kan ook door te gaan sporten of door tegen een boksbal te slaan. Maar met snijden los je niets op. Sterkte | |
| Teared Out: | Maandag, november 08, 2004 08:46 |
| Ben het helemaal eens met Zemi, en ook met wat Orphan Angel zegt; zoek hulp!! Waarschijnlijk kun je het niet alleen, en is het al een verslaving geworden.. En afkicken is gewoon moeilijk. Liefs, |
|
| Orphan Angel: | Maandag, november 08, 2004 02:50 |
| Het is misschien een vorm van omgaan met intense pijn, misschien zelfs een stapje van verwerking. Veroordeel jezelf niet, maar vraag hulp. |
|
| zemi: | Zondag, november 07, 2004 21:40 |
| Geen beloftes doen, van beloftes komen alleen maar schuldgevoelens en daarvan weer pijn. Als er 'zin' in hebt zoek afleiding, ga een stukje fietsen of wandelen (erg goed als je een hond hebt) of koop een tekenblok en kras daar heel hard in met een zwart potlood en verbrand daarna het blaadje. Zorg dat je nooit wat klaar hebt liggen 'voor het geval dat..'. Ter verduidelijking: maak geen beloftes!!! Heel veel liefs, zemi | |
Over dit gedicht
| Auteur: DarkDreamer | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2004 | ||
| Thema's: | ||