Mijn tijd
Verward rook ik nog een sigaret
veeg de tranen uit m'n ogen
en laat me vallen op het bed
Ik druk m'n gezicht in het kussen
de tranenvloed is even niet te stoppen
het vuur in mij lijkt niet te blussen
Schijnbaar heeft het zo moeten zijn
Het moest ook mij eens gebeuren
m'n binnenste doet zo'n pijn
Ik voel me zo verloren
Ik schreeuw het uit van binnen
niemand die het zal horen
Van binnen een traan
naar buiten een lach
Het is tijd om even stil te blijven staan...
Reacties op dit gedicht
| TMM: | Dinsdag, juni 26, 2001 13:56 |
| I'm with ya all the way... So don't hesitate to come to me It doesn't matter where I'll be I'll try to cheer up your day TMM |
|
| erika: | Maandag, juni 25, 2001 19:52 |
| Lieve Renate het heeft de tijd nodig, om er over heen te raken. Maar je komt er wel. Liefs Erika |
|
| Juva: | Maandag, juni 25, 2001 19:41 |
| die laatste zin vind ik zo prachtig als einde... | |
| Nadine: | Maandag, juni 25, 2001 19:27 |
| wat heb je dat mooi omschreven | |
Over dit gedicht
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 juni 2001 | ||
| Thema's: | ||