hij heeft een wens
geachte medemens
hij heeft een wens
een wens om zich zelf te kunnen zijn
schoppen doet toch pijn
hij knielde en huilde aan jullie voeten
waarom moest hij boeten
van waar deze strijd
hij is zich zelf niet meer
liefde is hij kwijt
nooit durft hij naar de zon te kijken met open ogen
kruipendt of buigendt met het hoofd gebogen
vanwaar nu weer hij of later weer zij
laat een mens zich zelf wezen
het is toch ieder zijn eigen leven
niet de lol om iemand te kleineren
zo als een denkent mens weet
die persoon te bezeren
dus laat iedereen zijn zo als ie is
dan kunnen we op een dag zeggen dat er vrede is
hij heeft een wens
een wens om zich zelf te kunnen zijn
schoppen doet toch pijn
hij knielde en huilde aan jullie voeten
waarom moest hij boeten
van waar deze strijd
hij is zich zelf niet meer
liefde is hij kwijt
nooit durft hij naar de zon te kijken met open ogen
kruipendt of buigendt met het hoofd gebogen
vanwaar nu weer hij of later weer zij
laat een mens zich zelf wezen
het is toch ieder zijn eigen leven
niet de lol om iemand te kleineren
zo als een denkent mens weet
die persoon te bezeren
dus laat iedereen zijn zo als ie is
dan kunnen we op een dag zeggen dat er vrede is
Reacties op dit gedicht
| Manic Manja: | Zaterdag, november 20, 2004 14:34 |
| heb je helemaal gelijk in..heb je erg mooi verwoord lieverd.. Liefsx Manja |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mozes | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 08 november 2004 | ||
| Thema's: | ||