Zonder Haar
Zonder haar
Zonder haar
Lijkt elke minuut wel verspilde tijd
De tijd dodend met denken aan haar
Maakt dat de klok alleen maar langzamer tikt
Zonder haar
Voel ik me leeg en alleen
Alsof ik opgesloten ben in m’n eigen geest
Ik denk nog maar aan een ding:
Het moment dat ze terugkomt
En de wereld opnieuw laat stralen
En maakt dat ik me nuttig voel
En ze me het gevoel geeft thuis te komen…
Want waar ik ook ben
Als ze bij mij is ben ik thuis
Zonder haar
Lijkt elke minuut wel verspilde tijd
De tijd dodend met denken aan haar
Maakt dat de klok alleen maar langzamer tikt
Zonder haar
Voel ik me leeg en alleen
Alsof ik opgesloten ben in m’n eigen geest
Ik denk nog maar aan een ding:
Het moment dat ze terugkomt
En de wereld opnieuw laat stralen
En maakt dat ik me nuttig voel
En ze me het gevoel geeft thuis te komen…
Want waar ik ook ben
Als ze bij mij is ben ik thuis
Reacties op dit gedicht
| illy: | Vrijdag, februari 15, 2002 14:37 |
| Voor jou je mooiste gedicht tot nu toe.... Voor mij een gedicht met herinneringen van pijn en vervelende liedjes op de radio.... Zoals ons kleinste (schoon-)broertje zo mooi kan zeggen: 'pragetug ' | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jeomar | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 juni 2001 | ||
| Thema's: | ||