Rode tranen
Rozen huilen,
huilen tranen van bloed.
Wonden van hun eigen doornen,
pijn veroorzaakt door zichzelf.
Er vormt zich een plasje,
een plasje van bloed.
De rozen verdorren,
voor eeuwig dood in hun graf.
Verschrompelde rozen,
slaphangend en alleen.
Verlaten door de rest,
zonder leven en iedereen.
huilen tranen van bloed.
Wonden van hun eigen doornen,
pijn veroorzaakt door zichzelf.
Er vormt zich een plasje,
een plasje van bloed.
De rozen verdorren,
voor eeuwig dood in hun graf.
Verschrompelde rozen,
slaphangend en alleen.
Verlaten door de rest,
zonder leven en iedereen.
Reacties op dit gedicht
| Nachzehrer: | Zondag, augustus 27, 2006 15:56 |
| Prachtig geschreven, maar triest... Ik voel me ook vaak eenzaam en verlaten. Of het aan mijzelf te wijten is... Misschien wel, maar ik denk daar liever niet over na. Sterkte! |
|
| Mii..Prinses: | Maandag, juni 12, 2006 20:50 |
| HeeJ.. Wat is je msn? |
|
| Elinore: | Zondag, juni 04, 2006 14:34 |
| Ik heb nu al je gedichten gelezen de nieuwe gedichten die je gaat schrijven zal ik zeker ook lezen. Ik ga toch maar weer proberen om ook weer een gedicht te schrijven ik hoop dat je hem dan ook leest en eer reactie achter laat. gr elinore |
|
| Z~tjuh: | Zondag, april 02, 2006 12:09 |
| Mooi, bedankt voor je reacctie ik zal je gedichten ook blijven lezen ;) liefs |
|
| Reiger: | Woensdag, maart 29, 2006 18:06 |
| Erg mooi.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: because | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 09 november 2004 | ||
| Thema's: | ||