Mama,

Ik geef zoveel om jou.
Ik zou niet weten wat te doen zonder jou.
Maar toch elke keer als ik zie dat je lijdt
voel ik altijd diezelfde pijn.
Waarom kan je niet leven zonder al die pijn
die je het leven zo moeilijk maakt??
Waarom juist jij??
Heb je dan nog niet genoeg meegemaakt??
Ik weet dat je als je een dag veel pijn hebt
dat je dan wel eens boos kan worden maar ik begrijp dat.
Ik weet dat je je daardoor zo ellendig voelt
als je ons afsnauwt maar het is ok.
Gelukkig heb je nog een geweldige man en 4 kinderen.
Ik denk dat als je ons niet had gehad
dat je het zolang niet zou volhouden,
Dat je het al lang opgegeven zou hebben.
Ik heb altijd schrik dat je jezelf iets gaat aandoen
als je weer een dag alleen thuis bent en je je depressief voelt.
Elke dag als ik thuiskom en ik zie dat je er nog bent
is dat een opluchting voor mij.

Ik hoop zo hard dat je snel terug beter wordt
want ik gun het je zo hard en
ik hoop dat je dan eindelijk
tenvolle van het leven kan genieten.