Woorden
Woorden zuigen zich vast,
als wortels in de grond.
Al wil men ze niet zeggen,
ze verlaten toch de mond.
Uitgesproken woorden,
kwetsend tot diep op het bot.
Tot in het diepst van de ziel,
maken ze alles kapot.
Woorden ,eindeloos veel,
in duizenden zinnen gevangen.
Soms zouden sprekende monden,
beter door stilte worden vervangen.
Reacties op dit gedicht
| Peter van der Linden: | Woensdag, november 10, 2004 18:08 |
| Je kunt ook zeggen het ene oor in en het andere oor uit. Of, zeg wat je wilt, gekletst wordt er toch. Maar inderdaad, soms kunnen woorden kwetsend zijn. Gewoon niets van aantrekken lijkt mij het beste. Liefs, Peter. |
|
| Lia : | Woensdag, november 10, 2004 18:00 |
| soms kunnen woorden kwetsend zijn..... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ria -rimpeling- | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 10 november 2004 | ||
| Thema's: | ||