Ze vraagt aan mij,heb je het druk
maar ik moet weg,altijd wel iets
net nu ik er voor haar moet zijn
ze vind mij haar geluk
vandaag kreeg ze zeer slecht bericht
moederziel alleen op de brommer door het slechte weer
haar kerel wou niet mee,telkens flikt hij het weer
de pijn is af te lezen op haar lief gezicht
nu begint haar strijd op leven en dood
wat gaan ze nu weer doen,
komt weer die pijn,net als toen
kom,,toon je verdriet, en voel je niet te groot
,,,Liefs,,,Psych,,,
| zonnetje*: | Zaterdag, mei 13, 2006 15:12 |
| tjah... kusje |
|
| nica: | Woensdag, november 10, 2004 21:48 |
| mooi en herkenbaar. groetjes nica |
|
| Lieverdje: | Woensdag, november 10, 2004 20:57 |
| Zeer schitterend verwoord! Mannen hè... Ze leren het nooit... Maar ja...werk gaat voor... Liefs |
|
| Esther Sharita: | Woensdag, november 10, 2004 19:45 |
| Ben jij die kerel? Erg mooi en gevoelig gedicht! Liefs mij |
|
| Auteur: elze | ||
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 10 november 2004 | ||
| Thema's: | ||