verloren
het is een tijdje geleden dat ik je verloor,
soms is het net alsof ik je stem weer hoor.
je liet niet weten waarom je was gegaan,
en liet mij hier achter in de kou staan.
ik voel mij alleen en verlaten,
opeens zitten er in mijn leven een heleboel gaten.
als ik nou had begrepen wat je bedoelde met` ik moet gaan`,
was ik zeker niet stil blijven staan.
ik wil je alleen dan nog een ding zeggen,
om je alles uit te leggen.
ik hou nog steeds ontzettend veel van jouw,
en mijn leven zal voortgaan met al jou rouw.
soms is het net alsof ik je stem weer hoor.
je liet niet weten waarom je was gegaan,
en liet mij hier achter in de kou staan.
ik voel mij alleen en verlaten,
opeens zitten er in mijn leven een heleboel gaten.
als ik nou had begrepen wat je bedoelde met` ik moet gaan`,
was ik zeker niet stil blijven staan.
ik wil je alleen dan nog een ding zeggen,
om je alles uit te leggen.
ik hou nog steeds ontzettend veel van jouw,
en mijn leven zal voortgaan met al jou rouw.
Reacties op dit gedicht
| meizzie: | Woensdag, augustus 09, 2006 17:59 |
| jeee... ik word dr stil van! wat vreselijk dat dat is gebeurd! je hebt het wel heel mooi omschreven... sterkte! liefs marieke |
|
| psych: | Zondag, november 14, 2004 16:25 |
| dit is een zwaar gedicht,met ontroering gelezen,,,liefs,,,psych,,, | |
| cOnfusing ladii: | Zaterdag, november 13, 2004 18:52 |
| Mooi, ik ken dat gevoel =( Kijk ook mijn gedicht, geschreven voor een jongen die ik ken, heet 1 gebeurtenis. Kus Ps Ga zo door met schrijven =) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tjana | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 13 november 2004 | ||
| Thema's: | ||