Laatste kans
Eén traan,
één enkele traan,
is over mijn wang gegleden.
En van die ene traan,
weet jij alleen de reden.
Eén woord,
één enkel woord,
wist ik over mijn lippen te krijgen.
En dat ene woord,
bracht jou meteen tot zwijgen.
Eén kans,
één enkele kans,
heb ik jou nog beloofd.
En mis jij die ene kans,
dan is mijn vuur voor altijd gedoofd!
*fictie*
Reacties op dit gedicht
| Peter van der Linden: | Zondag, november 14, 2004 18:05 |
| Als hij verstandig is, pakt hij die laatste kans. Liefs, Peter. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ria -rimpeling- | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 14 november 2004 | ||
| Thema's: | ||