laforce kevin: | Maandag, november 15, 2004 00:10 |
ik weet echt niet veel te zeggen op de eerste plaats moet het heel erg zijn voor je en op de tweede plaats zit ik wel met je in omdat je zegd dat je het niet meer ziet zitten maar zo mag je niet denken het doet altijd wel pijn zulke dingen maar je moet ze nemen zoals ze komen echt waar want door zoiets te zeggen help je, je moeder niet. ik wens je echt het beste toe. ik zou graag mijn msn geven voor als je je eenzaam voelt dan mag je er zekker bijkomen kevin_laforce@hotmail.com veel geluk | |
Hadassa: | Zondag, november 14, 2004 22:46 |
Lieve Rebecca, Je moeder wordt goed opgevangen. Ze zal gauw weer naar huis verlangen. Maar Rebecca, zie je leven, kostbaar als het is, het is je één keer gegeven. Vertel al je zorgen en je verdriet, Je moet weten er is er één die alles hoort en Hij verlaat je niet. Morgen zal het beter gaan, je zal spreken als een oceaan. Voluit en zonder schroom, dat je 's avonds denkt; het was een droom! Heel veel sterkte, ik denk aan je. H |
|
marcia39: | Zondag, november 14, 2004 22:42 |
lieve rebecca, Het lijkt me enorm zwaar om op deze manier je voor je moeder verantwoordelijk te voelen, maar hoe moeilijk het ook is, ZIJ is verantwoordelijk voor haar leven en JIJ voor het jouwe, voel je niet schuldig en probeer op school uitstel te vragen, dit zullen ze absoluut wel snappen. enorm veel sterkte (K) Marcia |
|
Auteur: Rebecca | ||
Gecontroleerd door: Suus | ||
Gepubliceerd op: 14 november 2004 | ||
Thema's: |