ik leerde je kennen op kamp
het eten was echt een ramp.
je was een goede vriendin van mij geworden en gebleven,
ook toen we elkaar brieven schreven.
maar toen op een plotselinge dag,
toen ik even op mijn bed lag.
te denken aan de goede tijden,
zonder pijn en zonder lijden.
maar dit veranderde al gauw,
ik wist dat er iets gebeuren zou.
je zou gepraat hebben over mij,
terwijl ik dacht: ze stond aan mijn zij.
dit was een beschrijving van een van onze slechte dagen
die nog steeds aan mijn hersens knagen.
maar nu is alles weer goed,
en ik weet dat dat ons beide goed doet.
we zullen altijd vrienden blijven,
en laten ons niet in een hoekje drijven.
ik heb je beloofd een gedicht over jou te maken,
en ik hoop dat het je zal raken.
ik zou weer wat meer met je willen afspreken,
geef alstjeblief een teken.
toen op het begin was het zo gezellig en leuk,
we lagen altijd in een deuk.
nou dit is dus voor jou een gedicht,
met mooie tijden in zicht!!!
natas ik hoop dat je het mooi vind (speciaal voor jou)!!!