ik dat meisje
ze zit op het bankje
van het park
de plek des onheils
haar tranen verdwijnen
uit haar ogen
over haar gezicht
haar woorden opgesloten
in haar lichaam
dat haar verstikt
haar hart breekt
als ze kijkt
het voor haar ziet
waarom gaf je mij verdriet?
waarom ontnam je mijn woorden ??
waarom brak je me hart ???
van het park
de plek des onheils
haar tranen verdwijnen
uit haar ogen
over haar gezicht
haar woorden opgesloten
in haar lichaam
dat haar verstikt
haar hart breekt
als ze kijkt
het voor haar ziet
waarom gaf je mij verdriet?
waarom ontnam je mijn woorden ??
waarom brak je me hart ???
Reacties op dit gedicht
| KimErens: | Woensdag, februari 16, 2005 10:49 |
| Heel mooi en herkenbaar..Heb ik ook vaak..dat gevoel.Doet pijn. Weet het. Maar komt allemaal goed. Dat is meestal zo. Altijd van het positieve uitgaan. Liefs, Kim |
|
| marsmallow: | Vrijdag, november 19, 2004 22:05 |
| Wat een mooi en herkenbaar gedicht, knap dat je het zo op papier kan zetten. Heel veel stertke en je kan me altijd mailen ook al ken je me niet XX |
|
| Joyce Rietveld: | Woensdag, november 17, 2004 09:40 |
| Erg mooi geschreven!! liefs joyce | |
Over dit gedicht
| Auteur: braakiejz | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 15 november 2004 | ||
| Thema's: | ||