Ego-oorlog
Ik ben mijn eigen vijand
en vecht met mijn gevoel
ik richt op niemand anders
want ik ben m’n eigen doel
Ik leg mijn wapens neer
soms wordt het me teveel
dan grijp ik iedere keer
mezelf maar bij de keel
Ik ben geboren om te winnen
mijn wapen is mijn eer
ik vecht het uit vanbinnen
en doe dit telkens weer
Ik wou dat ik een vuurpijl
kon laten gaan de hemel in
om anderen te laten zien
dat ik van ‘mij’ de oorlog win
Kon ik me maar bevrijden
maar eens dan komt die tijd
een oorlog blijft niet duren
en mijn wapen dat verslijt
Een oorlog tussen’ mij’ en ‘ik’
ik vecht voor mijn gebied
altijd tot de laatste snik
tot ik tenslotte in ‘mij’ schiet
Reacties op dit gedicht
| Pancho v/d Post: | Zaterdag, september 06, 2008 20:02 |
| in een woord: wauw!!!! knap neergezet. groetjes Pancho |
|
| Godvader: | Dinsdag, november 16, 2004 01:11 |
| sterkte is wat ik kan zeggen..ik wou dat ik je helpen kon... liefs...hug |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wieteke | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 16 november 2004 | ||
| Thema's: | ||