en dat die naam verkozen is
en dat die naam verkozen is
en dat die naam verkozen is
schreeuw je jouw tranen, aarde
hoe onverlicht de geest, gemis
van inzicht én van waarde
hoe leeg wat omhulsel geweest
de tranenzee wordt snel vergeten
alsof de mensheid heel verweesd
veel meer weet dan zij ooit geweten
ik laat mij dragen door de golven
van tranen eeuwen al geschonken
onder ’t immens verdriet bedolven
als was ik levend reeds verdronken
in ’t rode bloed van donkere aarde
die huilt omdat die naam verkozen is
respect en broederliefde nog geen waarde
zelfs geen benul van ’t eigenlijk gemis.
**********
sunset 16-11-2004
**********
Reacties op dit gedicht
| scorpio-nb: | Vrijdag, november 26, 2004 08:31 |
| tja, helaas een oppervlakkige wereld, geen binding met het verleden, geen rekening houdend met onze toekomst, alleen hier en nu en ... ik | |
| Peter van der Linden: | Dinsdag, november 16, 2004 17:55 |
| Respect voor de aarde, de natuur? Geld, daar draait alles om. Hoe zal onze aarde er over 100 jaar uitzien? Groeten, Peter. |
|
| Lia : | Dinsdag, november 16, 2004 13:06 |
| zucht.............. | |
| nica: | Dinsdag, november 16, 2004 12:12 |
| poeh! mooi! nica |
|
| winterklaas: | Dinsdag, november 16, 2004 08:42 |
| als ik begrijp wat u bedoeld ben ik het volkomen met uw mening eens..... onbegrijpelijk dat het gebeurd is. mooi omschreven, André |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 16 november 2004 | ||
| Thema's: | ||