De vingers van een vrouw
Vingerende vrouwen,
Haar vingers dragen de geur van heerlijkheid
haar huid, haar lijf, haar haar
omgeven door de reuk van de verzonken stad
van gouden voegen en marmeren muren
van een geur van Ardennensap en lenteblad
van wapperende kleren aan moeders droogrek
van vergeten meerminnen, van
een eens bewoonde schat
zijn het haar vingers - waaraan ik nu ruik
f.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, november 16, 2004 17:55 |
| Verstolen zinderende erothiek. Prachtig. Liefs / sunset |
|
| Kuijlemans F.: | Dinsdag, november 16, 2004 16:31 |
| Ach.. je moet toch wat. Zit momenteel een beetje gevangen in een boek die mij het speelse karakter van een gedicht een beetje ontneemt.. Ook maar niet meer proberen dan ;) | |
| Godvader: | Dinsdag, november 16, 2004 16:25 |
| in mooie schrijfstijl weer beschreven....explicite erothiek..toe maar Greetz... |
|
| Es: | Dinsdag, november 16, 2004 15:57 |
| Pffff, slaat waarschijnlijk nergens op maar hier word ik deemoedig van... Zoet geurend veegsel |
|
| Manic Manja: | Dinsdag, november 16, 2004 13:33 |
| weet je wel meteen waar ze zich eerst bevonden :P ach flauw flauw... mooie woorden fido dido :D kus |
|
| Martine Gieze: | Dinsdag, november 16, 2004 12:59 |
| foei toch!! ;-))) heel mooi....het voelt romantisch aan... lieve groet,MART |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kuijlemans F. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 16 november 2004 | ||
| Thema's: | ||