Ik voel mijn hart ineenkrimpen,
En zet een kras,
Om van dat gevoel af te komen,
Met glas,
Ik voel de stukjes van mijn gebroken hart,
Uit de snee van mijn arm komen,
En uit de tranen,
Die uit mijn ogen stromen,
Ik ben bevrijdt van het rotgevoel,
Maar dat is maar voor even,
Ik denk weer aan jou,
Realiseer dat ik niet zonder jou kan leven…