verdriet slijt
verdriet slijt
als je me nu vraagt
hoe het met me gaat
heb je grote kans
dat ik huilen uitbarst
het kan ook zijn
dat ik heftig slikkend
tegen jou vertel
dat onkruid niet vergaat
het is een rotweek
niet voor te stellen
erg zwaar om te tillen
vergeten zal ik het nooit
nog meer zorgen
om je eigen kinderen
dankbaar als ze in de nacht
heelhuids thuiskomen
het verdriet zal wel slijten
dat duurt een hele tijd
de herinneringen
raak ik nooit meer kwijt
Lia, 16 november 2004
Reacties op dit gedicht
| Peter van der Linden: | Dinsdag, november 16, 2004 23:32 |
| Sterkte meid. Blijf positief denken. Liefs, Peter. |
|
| Paul de Bruyn: | Dinsdag, november 16, 2004 21:29 |
| Herinneringen plaatsen Schep ruimte hiervoor of deel...deel met anderen en je zal eruit komen liefs Paul p.s. : kleine kritiek, let op kleine details, als je herleest snap je denk ik wat ik bedoel ;o) * knuffje * |
|
| psych: | Dinsdag, november 16, 2004 21:28 |
| Een herinnering is slechts een beeld,,,ontastbaar,een film,en de acteur ben je dan vaak zelf,,,liefs,,,Psych,,, | |
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 november 2004 | ||
| Thema's: | ||