Klappen
Klappen
Iedereen heeft wel iets,
zijn eigen verhaal.
Ook jij,
jouw leven is verre van ideaal.
Klappen genoeg,
je hele leven al.
Ik leerde je kennen,
toen kroop je net uit het dal.
Ik gun jou zoveel geluk,
liefde en tederheid.
Dingen die misschien nieuw zijn,
je wilt ze dan nooit meer kwijt.
Semara je bent me zoveel waard,
je moest een weten.
Laat me je helpen,
de klappen proberen te vergeten.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Boeffie | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2004 | ||
| Thema's: | ||