je zegt ik doe het nooit meer maar toch doe je het weer
waarom toch ik geef je al mijn vertrouwen
ik heb geen hoop meer ik heb niets waarom?


waarom zijn de dagen zo om zonder ik er over praat en hij daar gewoon staat?
ik heb geen zin meer om verlieft te worden als ik kon werd ik het gewoon nooit meer maar het verlangen is gewoon te groot het is als drugs en ik kan er maar niet afblijven afkikken gaat niet meer


ik weet dat ik er op een dag dood aan ga ik ga doodt aan de pijn het verdriet
ik geloof niet meer in echte liefde
ik geloof in niets meer wat jij zegt en geloof me ik zou het echt willen
maar het vertrouwen in jouw dat heb je zelf misbruikt en weggegooid
het is verdomme je eigen schuld!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!