Hoe verder
Hoe verder……
Niet meer op deze manier,
nooit meer zo ver weg.
Die woorden hoor ik steeds,
lijkt of ik het nog steeds zeg.
Ik laat het weer gebeuren,
zelfde site, zelfde stad.
Weer dat gevoel,
dit is echt een schat.
Door de vorige belazerd,
na zo’n lange tijd.
Alles moet nu anders,
dit gevoel wil ik niet kwijt.
Zoveel overeenkomsten,
net zoveel verschillen.
Jij maakt me aan het lachen,
maar mijn honger is niet te stillen.
Honger naar het ultieme geluk,
dat eeuwig blijft duren.
Ik wil van je genieten,
als zijn het mijn laatste uren.
Over dit gedicht
| Auteur: Boeffie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2004 | ||
| Thema's: | ||