Telkens weer de belevenis,
Van een bang kind.
Vader, Waarom heeft u mij dit aangedaan?
Verdien ik dit verdriet?
Telkens weer uw handen,
Op de onjuiste plaatsen.
Ja Vader, ik voel ze nog steeds.
Want wat u mij heeft aangedaan,
Denk maar niet dat ik dat vergeet.
Blauwe plekken zullen vervagen,
Maar de pijn die blijft bestaan.
Vader u heeft mij gebroken,
Maar mij toch ook weer sterk gemaakt.