WAAROM?
Wat je mij hebt ontnomen,
is mijn leven al mijn dromen.
Dromen van geluk, en verdriet,
mijn leven gedaan, door jou, teniet.
Mijn eigen ik, wat al snel verdween,
omdat jij leefde, mijn leven, ik had er geen.
Al mijn liefde voor jou mocht niet baten,
jouw leven was gevoelloosheid, te haten.
En al wat ik voor je voelde, willen zijn,
verdraaide jij, dus nog meer pijn.
Niets kon je weerhouden in je kille leven,
om alles te nemen, nooit iets te geven.
Wat ik vroeg was niet teveel,
ik wilde zijn van jou, een deel.
Maar zelfs dat wilde je mij niet geven,
je kon alleen je eigen leven, leven.
Al wat je deed was zeer doordacht,
ik ging gebukt onder jouw dictatoriale macht.
Jij was de baas, dat moest en zou ik weten,
Ik zat vast aan jou gemaakte keten.
Een keten gesmeed van list en ongevoeligheid,
alleen de Dood die mij hiervan bevrijd.
En als het leven mij eens zal verlaten,
dan zal ik gaan zonder te haten.
Want ondanks de pijn die ik alle dagen voel,
heeft mijn leven een enkel doel.
Je te overtuigen van mijn liefde voor jou,
want tot het einde zal je blijven mijn vrouw.
Gerard
Lia : | Woensdag, november 17, 2004 17:11 |
je bent ten alle tijden verantwoordelijk voor je eigen geluk.. als zij je echt niet wilt.. leef door... leef ook je eigen leven.. laat het niet verpesten door een vrouw die jou niet kan geven wat jij wenst.. liefs, en sterkte. Lia |
|
MayadeBij: | Woensdag, november 17, 2004 16:56 |
Het hangt nog steeds in de lucht, maak er gebruik van :) Gooi het verleden van je rug en vecht eens keihard terug.. kus! | |
Auteur: gerard g | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 17 november 2004 | ||
Thema's: |