dood
mijn leven is voorbij
voor mij
ik denk elke dag aan zelfmoord
ik kan het licht zien door de poort
het is tijf om te gaan
op zoek naar die ene maan
dan heb ik rust, vreden
en denk ik niet meer aan mijn sneden
over mijn arn en mijn been
voel me elke dag heel eenzaam en alleen
ik snijd mezelf een paar x per dag
weet dat het niet mag
ik zal snel rust hebben
mijn leven zal weg ebben
Reacties op dit gedicht
| Karen Verdonck: | Donderdag, oktober 13, 2005 22:51 |
| hey, je kan best professionele hulp zoeken als je zo diep zit! ni opgeven, hoe erg het ook is, er zijn mensen die om je geven. xje | |
Over dit gedicht
| Auteur: gimli | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2004 | ||
| Thema's: | ||