Wat ik wil weet ik niet meer
Ik laat merken dat je me alleen moet laten
Ik doe mezelf zoveel pijn iedere keer
Ik deed alsof ik niet met je wou praten
Ik moest gewoon bijna huilen
Ik wou sms-en dat het over is
Maar dan heb ik niemand om bij te schuilen
En weet je hoe erg ik je nu al mis
Ik wou net naar boven gaan
Toen hoorde ik wat, het was een mail
Ik voelde alweer een traan
En kreeg een brok in mijn keel
Ik had dit zo niet moeten doen
Ik doe hier niet alleen mezelf pijn
Zie je wel, ik ben een oen
Ik kan mezelf gewoon niet zijn
En ja, het is zo dat ik iemand mis
Ik vind het zo moeilijk hier
Maar wil niet toegeven dat er wat is
Dat deurtje van dat kamertje staat niet eens meer op een kier
Te lang heb ik hem dicht gelaten
Te lang iemand anders geweest als persoon
Te lang wou ik niet praten
Maar missen pap en mam niet hun zoon?
Ik zie nooit hun verdriet
Alleen in het begin
Of doen ze dat alleen bij mij niet
Ik wil dit verdriet niet in..
][gister geschreve..][