Ik voel het al weken
De tijd blijkt niet te vergeten
Mijn wonde is nog niet aan het helen
Iedere keer opnieuw kijk ik je aan.
Je foto boven mijn bed.
Nooit heb ik nog een zondeloos gebed.
Telkens weer ontmoet ik iemand.
Die altijd weer ontgaat in niemand.
Niemand met wie ik zoveel momenten heb beleefd.
Zoveel , toch enkele , voor mij, voor jou …
Zo maar herbeginnen wil ik wel , maar kan ik dit wel
Wil ik wel of sta ik stil , denk ik vooruit of moet ik achteruit.
Welke fouten heb ik gemaakt , waarom ben ik zo emotioneel gekraakt.
Typische puberale fasen heb ik doorgemaakt,
Niets heeft me zo geraakt.
Niets zoals jij , als een kogel vol lood.
Een kogel waarvan het lood over heel mijn lijf is verspreid.
Mijn liefde ,daarvoor zit ik hier te dichten
Ik probeer mijn warme woorden voor jou te zwichten.
Je hoort het niet graag.Dat weet ik echt waar.
Maar toch kan ik niet meer liegen,
Neen ,ik heb niemand meer gehad , neen ik heb er zelfs bijna niet aan gedacht.
Ik wil je terug , ik meen het.
Alsjeblieft , liefste neem het van me aan .
Mijn liefde voor jou reikt veel verder dan de maan.
Kijk me toch aan , ik wil je het laten verstaan.
Jij bent het meisje , mijn meisje , het enige meisje
Neem dat van me aan.