Haar verdriet.
Haar verdriet.
In haar ogen zie ik de blik van veel pijn en verdriet,
Ze is helemaal wanhopig, omdat iemand haar verliet.
In haar hoofd spelen gedachten, die bijna niemand geloofd,
Maar ik weet wat ze wilt en dat is dat haar kaarsje dooft.
Ze moet niet ontsnappen aan de pijn die ze heeft,
Ze moet ermee leren omgaan, ook met de hulp die iemand geeft.
Het doet me pijn om te zien dat ze het even allemaal niet meer weet,
Maar ze moet zelf weer inzien waar ze voor leeft.
~~Just Me~~
17 november 2004.
Reacties op dit gedicht
| Elizabethh: | Donderdag, januari 27, 2005 12:56 |
| Zucht, gelukkig dat ze steun heeft aan jou en dat je dat ziet, wat ze doormaakt, vaak is het wel zo dat het niemand het ziet en niemand kan je hand vasthouden, dan is pas erg. Maar ja uiteindelijk moet ze zelf doen. Maar met steun van anderen, heeft men een houvast. liefs Elizabethh |
|
| kimmytje: | Donderdag, november 18, 2004 19:09 |
| mooi geschreven en verwoord help je vriendin uit de nood laat ze inzien dat je er bent om haar te helpen ik heb het ook meegemaakt en mijn vrienden hebben me ook uit de nood geholpen want ik zag het einde van de tunnel niet meer ,daar zijn nu eenmaal vrienden voor om mekaar te helpen. groetjes en veel sterkte kimmy-xxx- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: niki | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2004 | ||
| Thema's: | ||