De nacht
Stemmen fluistren onverwacht,
in vele talen van de nacht.
Stemmen van het duister,
ik spits m'n oren en ik luister.
Ze spreken in raadsels met elkaar,
dus ik laat het verder maar.
Het geluid wordt door de nacht gedempt,
ze waren niet voor mij bestemd!!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Ria -rimpeling- | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 19 november 2004 | ||
| Thema's: | ||