Lieve mentor
Jij haalt het slechtste in mij naar boven
de duivel spreek ik toe omdat jouw
luisteren naar mij, mij geen voldoening geeft
Pure haat is wat ik voel als ik een poging doe
om niet te kotsen terwijl ik jouw verbitterde
rimpelkop vol frustraties aanschouw
Mijn lichaam staat op springen als jij me
voor de zoveelste keer duidelijk probeert
te maken dat ik niets meer ben dan vervelend
Nog meer frustratie voel ik voor de gedachte
dat ik nog 4 jaar lang rond moet lopen als een
tijdbom omdat jij mijn toekomst in handen hebt..
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Manja Moraal | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 19 november 2004 | ||
| Thema's: | ||