Mijn nieuwe kennis morgen
De wereld in een notedop
De eeuwigheid, een ogenblik
Reden maar dan op z'n kop
Een waanbeeld, dat ben ik
Schuivelend beweeg ik mij
Van aarzeling naar spijt
Ik laat mijn lieve leven vrij
Zoek in alles een verwijt
Zwijgen nu zou liegen zijn
En dit is eerlijk schrift
Bedreven houd ik waarheid in
Vergeet mijn stille gift
Wanneer ik terugdenk zie ik jou
Mijn nieuwe kennis morgen
Je verstoord totaal zonder besef
Een leven zonder zorgen
© G.J. Sterenborg (18-11-2004)
Reacties op dit gedicht
| Gevoelig: | Zaterdag, november 20, 2004 11:54 |
| Dat is het goede antwoord Sunset! (nu nog uitzoeken wat dit over mij zegt :D) | |
| sunset: | Zaterdag, november 20, 2004 09:40 |
| Schitterend! Liefs / sunset PS: Wat dacht je van 'je verstoort'? |
|
| Gevoelig: | Zaterdag, november 20, 2004 02:18 |
| Ja! Wie vind---t--- de enorme foud in deze tekst. :( | |
Over dit gedicht
| Auteur: Gevoelig | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2004 | ||
| Thema's: | ||